Z głębokim żalem i ogromnym smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci

ŚP. Jadwigi Kurowskiej

wieloletniej nauczycielki, wychowawczyni wielu pokoleń uczniów.

 Jadwiga Kurowska urodziła się 25 lutego 1939 r. w Aleksandrowie. W wieku 6 lat przeprowadziła się wraz z rodzicami do wsi Rzymy Rzymki.

W 1947 r. zaczęła uczęszczać do Szkoły Podstawowej w Kępkach, którą ukończyła w 1954 r. Naukę kontynuowała w Liceum Pedagogicznym w Leśnej Podlaskiej. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1959 r. podjęła pracę w Szkole Podstawowej w Domaszewnicy jako nauczyciel biologii. W roku 1967 ukończyła Studium Nauczycielskie w Siedlcach. W tym samym roku przeniosła się też do pracy w Szkole Podstawowej w Jakuszach, gdzie pracowała przez 10 lat. W roku 1977, kiedy jej mąż Witold Kurowski objął stanowisko Dyrektora Szkoły Podstawowej w Gołąbkach, przeniosła się wraz z nim i dwiema córkami Bożeną i Hanną do mieszkania służbowego przy szkole i kontynuowała tam zawód nauczyciela. W 1980 r. ukończyła w Instytucie Kształcenia Nauczycieli w Warszawie wyższe studia zawodowe w zakresie nauczania początkowego. Kiedy w 1992 r. nagle zmarł jej ukochany mąż, postanowiła przejść na emeryturę i przeprowadzić się do Łukowa. Nie było jej łatwo rozstać się z ukochanymi uczniami i jeszcze przez kolejnych 5 lat pracowała w niepełnym wymiarze godzin.

Łącznie zawód nauczyciela wykonywała przez blisko 40 lat. Była wychowawcą wielu pokoleń uczniów. Za swoje zaangażowanie otrzymała wiele nagród dyrektora szkoły, w roku 1988 otrzymała nagrodę Inspektora Wydziału Oświaty w Łukowie, zaś w roku 1989 nagrodę Kuratora Oświaty w Siedlcach. Jej praca została doceniona również poprzez otrzymanie w roku 1976 nagrody II stopnia Ministra Oświaty i Wychowania.

Swoją pasję i miłość do zawodu nauczyciela przekazała własnym córkom, które także od wielu lat i z równie wielkim oddaniem nauczają i wychowują następne pokolenia.

Jadwiga Kurowska dała się poznać jako wspaniała i ciepła osoba. Zawsze na pierwszym miejscu stawiała dobre relacje z uczniami, tworzyła przyjazną atmosferę, dbała o wszechstronny rozwój dziecka. Z przyjemnością i wielkim zaangażowaniem przygotowywała uczniów do konkursów, w których otrzymywali liczne nagrody i wyróżnienia. Wszyscy zapamiętają jej pogodę ducha, skromność, szczery uśmiech, jej zamiłowanie do muzyki i śpiewu. Była dla współpracowników cudowną koleżanką, pełną poczucia humoru, radości, obdarzała ich ogromną życzliwością i szacunkiem. Roztaczała wokół siebie wyjątkową, ciepłą, pełną radości aurę. Jej życie było pełne miłości do rodziny, uczniów i otaczającego świata.

Droga Pani Jadwigo, na zawsze pozostanie Pani w naszej pamięci i sercach.

Wyrazy szczerego współczucia dla rodziny zmarłej składają: Dyrekcja, Grono Pedagogiczne, Pracownicy administracji i obsługi, Rodzice i Uczniowie Zespołu Szkół w Gołąbkach